شرح حالی از علی
می خوام کارهای علی و حرفهاشو براش بنویسم تا به یادگار براش بمونه ....گذر زمان منو پیر میکنه و حافظه ام رو پیرتر و از یادم می بره این شیرین زبانیهای علی کوچولوم رو ولی با نوشتنش و بعدها با خواندش همه رو به یادم میاره و مطمئنم اون زمان برام لذت بخش خواهد بود و همچنیین واسه خود علی که بدونه چقدر شیطون بوده.... علی ماشاالله خیلی عاقل تر شده اصلا باورم نمیشه اون پسرک کوچولوم که فقط میتونست نگام کنه و گریه کنه و خواسته هاشو فقط میتونست اینجوری بیان کنه حالا میتونه با یک کلمه {نه} رو حرف من حرف بزنه وهر کاری دوست داره انجتم بده....خدا رو شکر هر کاری که دوست نداشته باشه که انجام بده میگه ...نه ....مثلاعلی میری حموم ...نه...علی ام می خوری ....
